Imola is een legendarisch Formule 1 circuit. In 1980 werd er voor het eerst een Grand Prix verreden op Imola. Dit bleek zo’n groot succes dat er naast de race in Monza ook een Grand Prix van San Marino kwam zodat Imola ook op de F1 kalender kon komen.

In 2006 werd de laatste GP van San Marino verreden. De Grand Prix werd geschrapt om ruimte op de kalender vrij te maken voor de Grand Prix van België die wordt verreden op Spa Francorchamps. Toen echter begin 2020 de corona pandemie een streep door de ‘gewone’ F1 kalender zette kwam de FIA met een nieuw plan. Een racekalender waarbinnen er zo min mogelijk mondiale reisbewegingen plaats hoefden te vinden.

Er popte hierdoor een aantal nieuwe circuits op de kalender en er kwamen oude circuits terug op de kalender, waaronder Imola. Onder de naam Grand Prix de Emilia Romagna wordt er in 2020, en ook in 2021 geracet op Imola. Emilia Romagna zijn twee streken waartussen Imola gevestigd is.

Wedden op de Grand Prix van Emilia Romagna

Een ronde op Imola is voor coureurs een beetje een achtbaan. De bochten naar links zijn wennen. Het gevoel met de hoogteverschillen moet worden afgetast. Kortom vertrouwen in machine en eigen kunnen is cruciaal. Een gokje op een coureur die lekker in zijn vel zit is hierom belangrijk.

Aangezien er maar één DRS-zone zijn de inhaalmogelijkheden puur op snelheid gering. Voornamelijk acties in bochten zijn doorslaggevend. Ook de kwalificatie is belangrijk voor een goede plek op de baan. Het komt geregeld voor dat er in de eerste bocht al een ongeluk gebeurt en er een safety car moet worden ingezet.

Ook een gokje op de (virtual) safety car kan positief uitpakken. Daarnaast is het belangrijk om de ontwikkelingen te volgen binnen de Formule 1 alvorens je een gok plaatst op één specifieke coureur. 

Geschiedenis op Imola

Hoewel Imola een grandioos en legendarisch circuit is zal er altijd een gitzwarte bladzijde in de geschiedenis van de motorsport verbonden blijven aan dit circuit. Het raceweekend van 1994 staat namelijk menig racefan in het geheugen gegrift.

Op de vrijdag ging het al fout. Tijdens de vrije training raakte Rubens Barrichello betrokken bij een zwaar ongeluk. Hij reed met 225 km/u over een kerbstone waarna hij de muur raakte. Barrichello werd naar het ziekenhuis gebracht. Hij nam niet deel aan de start van de race en deed twee weken later aan de GP van Monaco weer mee.

Tijdens de kwalificatie op zaterdag reed Ratzenberger schade aan zijn voorvleugel. De Oostenrijker besloot om een tweede snelle ronde in te zetten. Bij een hoge snelheid brak deze af waardoor de Oostenrijker de macht over het stuur verloor. Hij verongelukte zwaar en kwam door een schedelbreuk om het leven.

Tijdens de start van de race op zondag was er direct een ongeluk. Lamy reed achter in op JJ Lehto. Stukken carrosserie vlogen door de lucht en negen toeschouwers raakten gewond. De safety car werd ingezet en de baan moest worden schoongemaakt.

Na de rollende start reed Ayrton Senna over een oneffenheid in het wegdek. Alle grip uit de Williams was weg en de auto was onbestuurbaar. Senna raakte de muur er kwam direct een rode vlag om medische handelingen te kunnen verrichten. De legende Senna werd enkele uren na de race dood verklaard.

Een stuk ophanging van de wagen was door zijn helm gevlogen. In het wrak van de Williams werd een Oostenrijkse vlag gevonden. De Braziliaan had deze als eerbetoon aan de dag eerder overleden Ratzenberger meegenomen in zijn auto. 

Laatste GP San Marino

De laatste Grand Prix van San Marino was tevens het de laatste F1 race van Yuji Ide. De Japanse coureur had drie races gereden voor het Super Aguri F1 Team. Daarin moest hij tweemaal vroegtijdig stoppen en reed hij alleen de Grand Prix van Australië uit. Hij eindigde daarin op de laatste plaats met drie ronden achterstand op winnaar Fernando Alonso. Tijdens de GP van San Marino startte Ide achteraan.

De Nederlander Christijan Albers stond op de negentiende positie. In de Variante Villeneuve raakt Ide links achter de auto van Albers. Ide was aan een onmogelijke inhaalactie begonnen en schoof Albers van de baan. De Nederlander vloog vijf maal over de kop en Albers eindigde ondersteboven in zijn auto. Gelukkigerwijs kon Albers ongedeerd uitstappen. Ibe werd zijn Superlicentie afgenomen waardoor hij niet meer aan de F1 mocht deelnemen. 

De baan

Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari is de volledige naam van het circuit. De meeste mensen kennen dit circuit echter onder de naam Imola. Imola is een klein plaatsje ten zuidoosten van Bologna en ligt op zo’n veertig kilometer afstand van San Marino.

Het circuit wordt tegen de klok in gereden, dat houdt in dat de meeste bochten naar links, in plaats van naar rechts zijn. De baan heeft een eigen karakter. Pierre Gasly omschreef het in 2020 als een van de beste ervaringen die hij in een F1-auto had meegemaakt.

Daniil Kvyat vertelde over Imola dat het circuit, door de snelle linkse bochten, heel veel adrenaline geeft. Voor veel coureurs is het ook wennen dat de bochten veelal linksom genomen moeten worden. Bijna alle circuits gaan namelijk rechtsom.

Imola is 4909 meter lang en heeft 19 bochten. Na 2006 zijn er de nodige veranderingen ondergaan waaronder het weghalen van de laatste chicane voor start finish. Vanaf bocht 18 rijden de coureurs nu in een vloeiende lijn door naar start finish zonder chicane.  

Rondje over het circuit

Vanaf start finish is er een lange run naar de eerste bocht. In deze run is er een lichte bocht naar links. Bij de start van de race zullen de starters vanaf P2, P4 enzovoort pogen zo snel mogelijk naar links te sturen. De eerste chicane is een zeer smalle links-rechts combinatie (Variante Tamborell). Je kunt er met 2 auto’s breed doorheen, als men de ruimte voor elkaar laat.

Hetzelfde geldt voor bochten combinatie 5-6 (Variante Villeneuve). Bocht 7, Tosa, is een vrij scherpe linkse. Inhalen is lastig maar het opzetten van een aanval is bij een goede exit mogelijk.

Het rechte stuk dat omhoog loopt naar bocht negen maakt het lastig. Er zit een zwakke rechtse knik in de baan terwijl de weg blind omhoog loopt. Het aanremmen voor de Piratella is erg lastig omdat het een snelle bocht is. Vanaf daar ga je weer omlaag naar de Acque Minerali. Dit zijn twee bochten die technisch uitdagend zijn.

Hierna gaat de baan ook flink omhoog om vervolgens uit te monden in de Variante Alta. Hierna wederom een flauwe knik naar links en hoogteverschil. Het hoogteverschil in sector twee maakt het racen erg lastig. Inschatting en gevoel spelen hierbij een grote rol.

De laatste twee bochten zijn de beide Rivazza’s, twee schermen linkse bochten. Vlak na bocht 18 ligt het DRS detectiepunt. Als de achterligger binnen een seconde zit mag deze vanaf start/finish DRS gebruiken tot het aanremmen voor bocht 1. Het circuit vraagt veel vaardigheid van de coureurs, het is een moeilijk circuit met hoogteverschillen.