Argentinië is gevaarlijk. Ze zijn een outsider op ieder toernooi waaraan ze deelnemen. De kwaliteit van het Argentijnse elftal is gigantisch. Lange tijd werd er uitgegaan van de individuele klasse van Lionel Messi, maar de vedette wordt ook een dagje ouder. Hoe lang we nog van hem kunnen genieten is de vraag.

Hoewel Messi in de ogen van veel mensen onvervangbaar is blijft het nieuwe talent aanstormen en staat de volgende generatie super spelers al klaar.

Weddenschap op Argentinië

Het Argentijnse voetbalelftal is een geweldig team om een gokje op te wagen. De Argentijnen spelen met bravoure en met zuid-Amerikaanse passie. Loopt het goed en is het team redelijk op elkaar ingespeeld dan kunnen tiki-taka situaties zich voordoen. Een weddenschap op doelpunten is vaak een verstandige. Kijk altijd naar de tegenstander en de speelwijze voordat je een weddenschap afsluit. Dit kan namelijk invloed hebben op de eindstand.

Ook kun je voorafgaand aan een toernooi al wedden op Argentinië. Bij een WK is de kans zeer aanwezig dat Argentinië de groepsfase overleeft. Je kunt ook op voorhand inzetten op een finaleplaats. De kans dat Argentinië de finale haalt is wat kleiner dan dat ze de groepsfase makkelijk doorkomen maar daarom is de odd vaak ook hoger.

Een weddenschap over 2.5 doelpunt is vaak ook een mooie weddenschap die op Argentinië kan worden toegepast. Er moeten dan in de wedstrijd ten minste drie doelpunten vallen. 

Spelers

Argentinië heeft een paar van ‘s werelds grootste voetballers aller tijden voortgebracht. Te beginnen natuurlijk met Diego Armando Maradona. El Diez speelde in dienst van Argentinië 91 wedstrijden waarin hij 34 maal scoorde. Maradona pakte de wereldbeker in ‘86 en werd verliezend finalist in 1990.

De tweede is Lionel Messi. Messi komt op zeer jonge leeftijd vanuit Argentinië over om bij FC Barcelona te gaan voetballen. Bij Barça wint La Pulga alles wat er op club- en individueel niveau te winnen. Ook nationaal is Messi jarenlang de belangrijkste speler die het elftal heeft. Andere Argentijnse grootheden zijn Alfredo Di Stefano, Kempes, Sivori, Batistuta, Passarella, Redondo, Zanetti, Mascherano, Aguero Bocchini en Crespo.

Argentinië op wereldkampioenschappen

Toen in 1930 de FIFA een wereldkampioenschap organiseerde nam Argentinië direct deel. Tijdens het eerste toernooi wisten ze direct in de finale te komen. Gastland Uruguay trok in de finale aan het langste eind waardoor Argentinië met het zilver naar huis ging. In 1934, toen het toernooi in Italië georganiseerd werd, was het avontuur sneller voorbij. In de eerste ronde speelde Argentinië tegen Zweden. De Scandinaviërs wonnen de wedstrijd met 2-3. Het toernooi in ‘34 startte direct met een knock-out. De Argentijnen konden na 1 wedstrijd de biezen pakken.

In 1938 werd het toernooi georganiseerd in Frankrijk en dus wederom op het Europese vasteland. Zuid-Amerikaanse landen waren daar niet over te spreken. Zowel Uruguay als Argentinië trokken zich hierom terug en namen niet deel aan het wereldkampioenschap. 

Naoorlogse kampioenschappen

In 1950 werd het eerste naoorlogse kampioenschap georganiseerd. Het gastland ditmaal was Brazilië. De Argentijnse voetbalbond had een conflict lopen met de Braziliaanse voetbalbond en dus trok Argentinië zich wederom terug. Ook in 1954 deden de Argentijnen niet mee. Ze weigerden deel te nemen aan het toernooi dat ditmaal in Zwitserland werd georganiseerd. In 1958, 24 jaar na de laatste maal op een wereldkampioenschap nam Argentinië weer deel. In Zweden kwam Argentinië terecht in groep A samen met de West-Duitsers, de Noord-Ieren en de Tsjecho-Slowaken.

Argentinië wint de tweede wedstrijd van Noord Ierland maar de overige twee wedstrijden gaan verloren. Argentinië eindigt vierde in de groep en gaat terug naar huis. Ook in 1962 eindigt het toernooi al in de groepsfase. Er wordt een wedstrijd gewonnen en een wedstrijd gelijkgespeeld. Het is echter niet genoeg voor een plek in de knock-out. 

1966

In 1966 wordt het toernooi georganiseerd in Engeland. Argentinië kwalificeert zich en speelt de groepsfase voor het eerst na de oorlog uit. Op een gedeeld eerste plek met West Duitsland staan de Zuid-Amerikanen op doelsaldo op de tweede positie in de groep. De kwartfinale wordt gespeeld tegen Engeland. Negentig duizend toeschouwers zagen op Wembley het doelpunt van Sir Geoff Hurst in de 78e minuut. De Engelsen wonnen de wedstrijd en zouden later ook het toernooi in eigen land winnen. Voor de Argentijnen zat het toernooi er een keer niet in de groepsfase op. Vier jaar later reist het circus af naar Mexico. Argentinië heeft zich echter niet weten te kwalificeren dus moeten thuisblijven. 

Voor het toernooi van 1974 kwalificeren de Argentijnen zich wel. Ze komen tijdens het toernooi in West Duitsland in de groep met Polen, Haïti en Italië. Argentinië speelde gelijk tegen Italië, won van Haïti en verloor van Polen. Ze wisten de tweede plek te bemachtigen in de groep waardoor ze door mochten naar de tweede groepsfase. Daar kwam Argentinië niet verder dan een gelijkspel tegen Oost-Duitsland. Van Nederland en Brazilië werd verloren. 

Het toernooi in eigen land

In 1966 werd in Londen besloten dat het toernooi van 1978 plaats zou vinden in Argentinië. Er waren zes stadions verdeeld over vijf Argentijnse steden uitgekozen. Twee stadions in hoofdstad Buenos Aires, en stadions in Córdoba, Mar del Plata, Rosario en Mendoza. Toch was er in de loop der tijd veel weerstand ontstaan over het toernooi in Argentinië. Het land dat in de greep werd gehouden door Videla en het militaire regime. De angst was dat het toernooi een soort militaire propagandastunt kon worden vergelijkbaar met het WK van Mussolini dat in 1934 plaatsvond. Ondanks protesten vanuit Europese hoek ging het toernooi door. 

Argentinië speelde in groep A samen met Italië, Hongarije en Frankrijk. Na tien minuten kwam Argentinië in de openingswedstrijd tegen Hongarije al op achterstand. Gelukkig wist Luque al snel gelijk te maken. Bertoni wist vlak voor tijd de 2-1 binnen te schieten waardoor de wedstrijd alsnog gewonnen werd. De tweede wedstrijd werd met dezelfde cijfers gewonnen. De derde groepswedstrijd tegen Italië werd een strijd om de eerste plek in de poule. Ook Italië had namelijk de eerste twee wedstrijden gewonnen. Met een nipte 0-1 wist Italië de eerste plek in de poule veilig te stellen.

In de tweede groepsfase speelt Argentinië tegen Peru, Polen en Brazilië. In deze poule wordt tweemaal gewonnen en tegen Brazilië wordt gelijkgespeeld. Argentinië mag de finale spelen tegen Nederland. Hoewel Nederland het hele toernooi al schitterde wist Oranje het wederom niet recht te breien. De verlenging werd met 1-3 verloren nadat de reguliere speeltijd in 1-1 was beslist. Thans de politieke situatie in het land wonnen de Argentijnen de wereldbeker.

kritische vragen

Decennia later kwamen werden er de zeer kritische vragen gesteld aan de spelersgroep. Ze hadden namelijk de wereldbeker gewonnen onder de vlag van een dictatoriaal regime. De spelers gaven aan dat ze enkel wilde spelen om te winnen, dit stond in hun ogen los van de politieke situatie die zich op dat moment afspeelt. Toch zullen ze zich continu moeten blijven verantwoorden, de vraag is of dat ook het geval was geweest als de Argentijnen niet ver in het toernooi waren gekomen. Feit is dat Argentinië sinds 1978 zichzelf een wereldkampioen mag noemen. 

Voor het toernooi vier jaar later kwalificeert de wereldkampioen zich automatisch. De groepsfase met België, Hongarije en El Salvador overleven ze. In de tweede groepsfase komen ze in de poule des doods. Samen met Italië en Brazilië strijden ze om één ticket voor de halve finale. Als de eerste wedstrijd nipt wordt verloren van Italië dan moet het héél raar lopen wil Argentinië nog kans maken. Daarvoor moeten ze de wedstrijd tegen Brazilië met ruime cijfers winnen. Dit lukt niet, sterker nog Argentinië verliest van Brazilië met 1-3. Hierdoor sluiten ze het toernooi als hekkensluiter in de tweede groepsfase af. 

Pluisje in Mexico

In 1986 heeft Argentinië een redelijk elftal met één internationale vedette. Een van de grootste voetballers aller tijden. Diego Maradona. Mexico ‘86 werd uiteindelijk zijn toernooi. In de groepsfase wordt er gewonnen van Zuid Korea en Bulgarije. De ontmoeting met Italië eindigt in een gelijkspel. De Argentijnen eindigen op de eerste positie in de groep en komen in de knock out. In de achtste finale wordt er gespeeld tegen Uruguay. Pasculli neemt het enige doelpunt van de wedstrijd voor zijn rekening. 

In de kwartfinale speelt Argentinië tegen Engeland. Deze wedstrijd zal de geschiedenisboeken ingaan met de goal van de eeuw én de hand van God. Maradona tekende voor zowel de 1-0 als de 2-0 van de wedstrijd waartussen ongeveer vier minuten speeltijd zat. Beide doelpunten hebben een bijzonder verhaal. De 1-0 ging de boeken in als de hand van God.

Maradona zet in een prachtige solo de aanval op, geeft vlak voor de 16 een lobje in de hoop een 1-2 te kunnen opzetten. Dit mislukt enigszins, de bal kon niet worden aangenomen en Hodges probeert de bal hoog terug te spelen naar de keeper. Shilton komt uit en komt niet bij de bal. Maradona scoort maar de goal lijkt veel weg te hebben van hands. Er was geen sprake van buitenspel omdat Hodge de bal als laatste raakte en toen de scheids dacht dat Maradona de bal binnen kopte telde hij het doelpunt.

Een klein beetje met het hoofd

Later tijdens de persconferentie sprak Maradona de legendarische zin uit; “Un poco con la cabeza y otro poco con la mano de Dios!” Een klein beetje met het hoofd en een klein beetje met de hand van God. Pas decennia later gaf Maradona toe dat inderdaad een handsbal was. Terug naar de wedstrijd waar vier minuten na de 1-0 de volgende wereldberoemde actie plaatsvindt. Later zal dit worden benoemd tot de goal van de eeuw. De solo van Maradona waarbij hij de bal vanaf de eigen helft meeneemt en de complete verdediging -inclusief doelman- uitspeelt en de bal in de goal schuift. Gary Lineker weet er nog 2-1 van te maken voor de Engelsen maar Argentinië gaat door naar de halve finale. 

Met deze 2-1 overwinning staat Argentinië in de finale. De tegenstander is West-Duitsland. José Luis Brown scoort de 1-0 voor Argentinië. En tien minuten na rust scoort Valdano de 2-0. Maar de Duitsers komen terug Rummenigge en Voller zorgen ervoor dat het vlak voor tijd 2-2 staat. Burruchaga schiet in de 83e minuut de 3-2 binnen en deze klap kwamen de Duitsers niet te boven. Argentinië wordt voor de tweede maal in de geschiedenis wereldkampioen. 

Zilver

In 1990 zijn ze automatisch gekwalificeerd als regerend wereldkampioen. In de groepsfase gaat het echter nog niet gemakkelijk. Er wordt verloren van Kameroen, gewonnen van de Sovjet Unie en gelijkgespeeld tegen Roemenië. Argentinië eindigt op een derde plek in de groep maar mag uiteindelijk als één van de beste nummers drie toch naar de knock-out. De derby tegen Brazilië is de eerste wedstrijd in de knock-out. Caniggia beslist deze wedstrijd met 0-1.

Vervolgens neemt Argentinië het op tegen het taaie Tsjecho-Slowakije. Hierbij moeten strafschoppen de winnaar bepalen. Argentinië is verre van soeverein maar wint de reeks wel. In de halve finale speelt Argentinië tegen gastland Italië. In Napels speelt Maradona tegen Italië, hoewel hij de held van Napels is hopen de Italianen logischerwijs dat Maradona verliest. Dit gebeurt niet. Na 1-1 moet er weer een penaltyreeks gespeeld worden. Uitgerekend Maradona schiet de laatste en winnende strafschop binnen.

Italië is uitgeschakeld en Argentinië staat wederom in de finale. In de finale speelt Argentinië wederom tegen Duitsland. Ditmaal is het Duitsland dat aan het langste eind trekt. De wedstrijd wordt als een van de lelijkste finales ooit beschreven. Twee rode kaarten aan Argentijnse zijde ontsieren de wedstrijd. Het zilver wordt binnengehaald maar de Argentijnen hadden op meer gehoopt. 

Tijd van droogte

Hoewel Argentinië een waar voetballand is kennen de jaren 90 en de ‘00s een tijd van redelijke droogte. De groepsfase wordt, op 2002 na, altijd overleefd. Maar de tijden van halve finales en finaleplaatsen zijn eventjes voorbij. Achtereenvolgens doen Roemenië (8e finale ‘94), Nederland (kwartfinale ‘98), Duitsland (kwartfinale na verlenging ‘06) en nogmaals Duitsland in de kwartfinale van 2010 de Argentijnen de das om. 

Brazilië 2014

In 2014 wordt het wereldkampioenschap gehouden in Brazilië. Argentinië heeft een zeer goede ploeg. Namen als Romero, Zabaleta, Di Maria, Perez, Higuain, Messi, Maxi Rodríguez, Mascherano en Sergio Aguero staan op het opstellingsformulier. De Argentijnen komen in de groep met Iran, Bosnië Herzegovina en Nigeria. Met 9 punten is Argentinië redelijk eenvoudig groepswinnaar geworden. In de achtste finale wint Argentinië nipt van Zwitserland. Hier hebben ze wel de extra tijd voor nodig aangezien de Zwitser zich niet zomaar gewonnen geven.

Van België wordt in de kwartfinale gewonnen met 1-0. In de halve finale speelt Argentinië tegen Nederland. Na 0-0 komt er een verlenging aan te pas. Ook deze geeft geen uitslag waardoor er strafschoppen moeten worden genomen. Nederland bezwijkt onder de druk en Argentinië mag naar de finale. Daar treffen ze Duitsland voor de derde maal in de finale. Er moet weer een verlenging worden gespeeld omdat er na negentig minuten nog 0-0 op het bord staat.

Hoewel Argentinië kansen creëerde was het Mario Götze die voor Duitsland in de tweede helft van de verlenging de verlossing bood. Duitsland was voor de vierde keer wereldkampioen en Argentinië stond met lege handen. Misschien waren drie keer verlenging in de knock-out fase toch net iets te veel. 

Het succes van 2014 krijgt geen vervolg op het wereldpodium. In Rusland komt Argentinië tegen een zeer talentvol Frankrijk niet verder dan de achtste finale. 

Argentinië in de Copa Americana

Op mondiale schaal is Argentinië een gerenommeerd voetballand maar in Zuid Amerika is het telkens de strijd met buren Brazilië en Uruguay die gestreden dient te worden. Welk voetballand is groter? In 1916 wordt de eerste maal gestreden om de Copa Americana. Argentinië is gastland en pakt het zilver. Uruguay wint en Brazilië eindigt derde.

In 1921, als Argentinië het voor de tweede maal mag organiseren, is het wel raak. Argentinië wint de Copa. In de decennia die volgen gebeurt dit nog geregeld. In 1955 wint Argentinië het toernooi voor de tiende keer. Later zal deze mijlpaal ook geëvenaard worden door Uruguay en Brazilië maar Argentinië was het eerste Latijns-Amerikaanse land dat dit lukte.

De Copa is vergelijkbaar met het Europees Kampioenschap. Er is dus nogal wat prestige mee gemoeid. Spelers hunkeren naar de overwinning van de Copa. Zo ook Lionel Messi. Een van de grootste voetballers aller tijden die in Europa met Barcelona alles won wat er te winnen viel. Ook hij droomde maar van één beker, de Copa Americana.

In de zomer van 2021 kwam deze droom uit. In de finale tegen aartsrivaal Brazilië maakte di Maria het enige doelpunt van de wedstrijd. Argentinië won voor de vijftiende maal de Copa en een betraande Lionel Messi had eindelijk zijn droom in verwerking zien gaan. Messi werd tevens topscorer van het toernooi. De hunkering van de Argentijnen was groot, de laatste maal dat de Copa gewonnen werd was in 1993. In de tussenliggende periode werden vier finales verloren