Chelsea is een ploeg met status en een mondiale herkenbaarheid. Sinds het tijdperk Abramovitsj is er financieel weinig wat The Blues zich niet kunnen permitteren. Hierdoor staan de meest gewilde talenten en grootste vedettes uit de Europese voetbalmarkt vaak tijdens hun doorbraak op het veld in Stamford Bridge.

Ga je wedden op Chelsea dan zijn er veel mogelijkheden. The Blues zijn namelijk tegen de meeste tegenstanders in de Premier League favoriet voor de overwinning. Ook Europees is er veel winst te behalen met wedden op Chelsea. 

Inzetten op Chelsea

Chelsea heeft ieder seizoen een andere selectie. Elke transferperiode worden er transfers afgehandeld met de laatste sterren die met The Blues een weg omhoog moeten vinden.

Dit zorgt voor een telkens wisselende groep met voornamelijk individuele kracht in plaats van een collectief geheel. Door het komen en gaan van spelers is het voor de coach van Chelsea ieder seizoen opnieuw puzzelen hoe te spelen.

Door de fantastische namenlijst is het voor de Chelsea-trainer nog eens extra moeilijk om vedettes op de bank of de tribune te zetten. Ook Chelsea mag namelijk maar met elf mannen beginnen aan een wedstrijd. Chelsea heeft daarom geen vaste opstelling.

Wel speelt Chelsea de laatste jaren vooral met een sterk middenveld dat de spitsen aan moet spelen door het midden of over de flanken. 4-3-3 met de punt naar achter of 3-4-2-1 is een veel geziene opstelling.

Bij het wedden op Chelsea is het belangrijk om de opstelling van The Blues in de gaten te houden. Door het jagende voetbal dat de ploeg poogt te spelen ligt het achterin soms helemaal open. Ploegen die een lange diepe bal spelen of countervoetbal spelen kunnen funest zijn voor Chelsea’s verdediging.  

Een aantal van de vele mogelijkheden om te wedden op Chelsea zijn:

• Dubbele kans weddenschap
• Combinatie weddenschap
• Wie maakt een doelpunt
• Over/onder weddenschap
• 1×2 weddenschap

Rivaliteit en clubcultuur

‘Blue is the colour’ is het clublied van Chelsea, tevens heeft de Londense ploeg veel meer liederen die ten gehore worden gebracht in het stadion.

Celery is een ander nummer dat in de ‘00’s veel op de Bridge te horen was. Supporters namen massaal selderij mee en gooiden dat op het veld als er werd gewonnen. In 2007 werd het verboden om selderij mee te nemen.

Chelsea haar shirt en het broekje zijn blauw. Ze spelen sinds 1990 met witte sokken. Qua rivaliteit zijn de rivalen van Chelsea voornamelijk geografisch. Londen zijn er veel professionele voetbalclubs en er worden veel Londense derby’s gespeeld.

De rivaliteit van Chelsea met Arsenal is groot. Arsenal en Chelsea strijden in de North-West-London Derby. De clubs zien elkaar niet als grote rivalen, zeker omdat Arsenal al de rivaliteit met Tottenham heeft.

In de jaren ‘30 waren Chelsea en Arsenal de grootste Londense ploegen waardoor de strijd tussen de beide ploegen groter werd. In een enquête onder Chelsea supporters gaven ze aan dat de grootste rivalen van de ploeg Tottenham en Fulham waren. 

Stadion

Chelsea werkt haar thuiswedstrijden af op Stamford Bridge. Het komt niet vaak voor dat het stadion ouder is dan de club die er speelt maar dat is hier wel het geval. The Bridge werd geopend in 1877 en was oorspronkelijk ontworpen voor atletiekwedstrijden.

In 1904 werd het stadion verkocht aan de gebroeders Mears die er een voetbalaccommodatie van maakte. The Bridge heeft in de loop der jaren een aantal veranderingen ondergaan tot de huidige vorm. The Village heeft een capaciteit van 42.055 personen met de tribunes dicht naast het veld, dit bevordert de sfeer in het stadion.  

Spelers

Van Didier Drogba tot Ruud Gullit, veel sterren hebben gespeeld voor Chelsea. De grote namen komen echter pas wel uit de tijd dat de ploeg financieel ondersteund werd. Ballack, Petr Cech, Crespo, Desailly, Deschamps, Costa, Di Matteo, Eto ‘o, Fernando Torres, Gullit, Ivanovic, Lampard, Makélélé, Carvalho, Sjevtsjenko, Terry, Veron en Zola.

Het is een greep van namen die Chelsea de afgelopen decennia heeft gemaakt tot de succesvolle ploeg die het is.  

Geschiedenis van Chelsea FC

In 1896 kochten zakenmannen en Londense voetbalfanaten gebroeders Mears samen in de wijk Fulham de Stamford Bridge Athletics Ground en wilden in Londen hiermee een van de beste voetbalaccommodaties van Engeland maken.

Fulham FC was niet overtuigd om in het stadion van de gebroeders Mears te spelen dus richtte ze hun eigen club op; Chelsea FC. Op 10 maart 1905 zagen ‘the Blues’ het levenslicht in het café tegenover het stadion. Op 29 mei 1905 mocht Chelsea FC toetreden aan de Second Division.

De eerste thuiswedstrijd werd gespeeld tegen Liverpool FC dat toen al een keer kampioen van Engeland was geworden. Er werd gewonnen met 4-0, een bijzondere prestatie. 

Eerste Jaren

In 1907 promoveerde Chelsea naar de First Division, maar drie seizoenen later degradeerde Chelsea alweer naar de second division. Chelsea speelde in 1915, ondanks dat de Eerste Wereldoorlog in volle gang was, haar eerste FA Cup finale. The Blues moesten het opnemen tegen Sheffield United op Old Trafford in Manchester. 3-0 was de einduitslag tijdens deze sombere wedstrijd die werd overschaduwd door de mondiale crisis. 

Tijdens het interbellum schommelde het niveau van Chelsea heel erg op en neer. The Blues stonden op het randje van financiële ondergang en waren tevens een paar keer heel dicht bij degradatie. Echter bleven de fans Chelsea trouw en in 1935 werd de Londense derby tegen Arsenal de twee na best bezochte Engelse wedstrijd ooit. 82.905 toeschouwers kwamen naar Stamford Bridge om de wedstrijd te bekijken. 

WO II en de roaring fifties

Net na de Tweede Wereldoorlog kwam Dinamo Moskou, kampioen van de USSR, naar Stamford Bridge tijdens hun Britse, naoorlogse tour. De wedstrijd bij the Blues stond in het teken van de vrede, rond de 100.000 supporters zouden de wedstrijd hebben bekeken. 

In 1950 stond Chelsea tegenover Manchester United in de kwartfinale van de FA Cup, deze moeilijke tegenstander, die tot dan toe al twee FA Cups had gewonnen, werd met 2-0 verslagen waarna Arsenal volgde in de halve finale. Het werd 3-2 voor de Gunners en Chelsea greep net naast de finale. Één seizoen later stond Chelsea vier wedstrijden voor het einde op de degradatiestreep, door een bijzondere eindspurt redde Chelsea het op het nippertje en bleven de in de First Division. 

Ted Drake werd in 1952 aangesteld om de ploeg te coachen. De ex-Arsenal speler wilde van het ouderwetse Chelsea imago af en begon de ploeg te moderniseren. Het logo werd veranderd en de bijnaam veranderde van ‘The Pensioners’ in ‘The Blues’.

Op het veld was het modernisatie proces ook op gang gezet maar wierp dat nog niet haar vruchten af. Chelsea eindigde namelijk negentiende op één punt boven degradatie. Het 50-jarig jubileum van de club werd uitbundig gevierd en er was grote rede tot een feest.

Chelsea werd namelijk tegen alle verhoudingen in kampioen van Engeland. Met 52 punten werden ‘The Blues’ kampioen, een historisch laag puntenaantal. Echter kon Chelsea niet verder bouwen op haar successen in de First Division.

De ploeg stapte uit het Europese avontuur, de FA verbood Chelsea deel te nemen aan het toernooi omdat het te veel af zou leiden van de nationale competitie. Het seizoen eindigde uiteindelijk ook erg zwak. Chelsea bleef steken op de zestiende positie, en in de derde ronde van de FA Cup werden ze verslagen door vierde divisionist Crewe Alexandra FC. Toen Blackpool met 4-0 won van Chelsea werd Drake ontslagen en Tommy Docherty moest de coach rol gaan vervullen. 

Docherty coachte met harde hand, hij was streng voor zijn jonge selectie en bracht ze discipline bij. Na de degradatie wist de ploeg zich terug te knokken in de First Division en ze eindigde vijfde in hun eerste seizoen op het hoogste niveau.

In 1965 gebeurde het tegenovergestelde als in 1951, Chelsea stond vier wedstrijden voor het einde op een comfortabele eerste positie maar zag deze uit haar handen glippen. 

Eerste Europese succes

In 1970 werd Chelsea derde en stonden ze wederom in de finale van de FA Cup, die werd gewonnen van Leeds United . De eerste Europese deelname was een feit. In de eerste rondes kwam Chelsea tegenover met Aris Saloniki en CSKA Sofia, twee makkelijke tegenstanders.

In de kwartfinale stuitte Chelsea op het Belgische Club Brugge. De eerste wedstrijd verloren ‘The Blues’ met 0-2 maar de tweede wedstrijd werd met 4-0 gewonnen waardoor ze door gingen naar de halve finale. Manchester City werd daar verslagen en in de finale kwam Chelsea tegen het machtige Real Madrid.

Toch werden ook deze twee finalewedstrijden in het Griekse Piraeus over de streep getrokken. De eerste wedstrijd zorgde met 1-1 voor de nodige spanning, zeker omdat de Madrileense gelijkmaker pas in de 90e minuut kwam. De tweede finale werd met 2-1 gewonnen door Chelsea. In hun eerste Europacup seizoen ging er direct zilverwerk mee naar Londen. Europa had kennis gemaakt met Chelsea FC Londen. 

Het Europese succes bleef voorlopig beperkt tot de opleving in 1971. Daarna ging het, zoals wel vaker in Londen, bergafwaarts. Chelsea eindigde achtereenvolgens 12e, en 17e en in 1975 degradeerde Chelsea. Het was financieel niet mogelijk voor The Blues om te investeren in nieuwe spelers.

Er kwamen minder supporters naar de wedstrijden van Chelsea waardoor de spaarpot structureel slonk. In 1977 promoveerde Chelsea terug naar het hoogste niveau. Zoals te doen gebruikelijk degradeerde ze wederom naar de Second Division. In 1982 werd zelfs degradatie naar de Third Division op twee puntjes na voorkomen. 

Een half miljoen Britse ponden werden begin jaren ‘80 geïnvesteerd en Chelsea kwam wederom terug naar de First Division. In 1992, toen de Premier League werd opgericht, nam Chelsea daar direct deel aan. De financiële situatie van Chelsea zorgde ervoor dat er spelers naar Londen konden worden aangetrokken. Gianfranco Zola en Ruud Gullit kwamen op die manier naar Chelsea. 

Het tijdperk Abramovitsj

Roman Abramovitsj was de Russische redder van de financiële ondergang van Chelsea. Ken Bates zorgde voor een slechte financiële situatie. Hij moest de club in 2003 voor 60 miljoen verkopen. Tevens werden de schulden van Chelsea, zo’n 80 miljoen Britse pond, afgetikt door de Rus.

Daarnaast werd er nog 100 miljoen geïnvesteerd in de ploeg waardoor de weg omhoog was inzet. The Special One, ofwel José Mourinho trad in 2004/05 aan bij Chelsea FC.

De Premier League werd gewonnen evenals de League Cup en in de Europese Champions League kwam Chelsea goed voor de dag. Ook in 2005/06 werd de Premier League gewonnen, zij waren de eerste Londense ploeg die hun titel prolongeerde.

In 2008 speelde Chelsea haar eerste Champions League finale, deze werd op strafschoppen verloren van Manchester United. Daarna bleef Chelsea imponeren op Europees niveau. In 2011/12 stond Chelsea wederom in de finale van de Champions League. Ditmaal wonnen ‘The Blues’ de cup met de grote oren van Bayern München. De Supercup ging verloren aan Atlético Madrid. 

Chelsea is een ploeg die in Engeland mee wil doen om de prijzen. Ook op Europees niveau willen ‘the Blues’ zo lang mogelijk mee strijden. Inmiddels staat er ook flink wat zilverwerk opgesteld in Londen.

Op Europees gebied zijn alle relevante prijzen inmiddels gewonnen. De Champions League, Europacup II, Europa League en de Supercup zijn gewonnen door de ploeg. Ook zijn in Engeland alle mogelijke prijzen meerdere malen gewonnen wat Chelsea tot een van de grotere Engelse ploegen maakt.

FAQ