Genoa is een ploeg met een gigantische geschiedenis en heeft een imposante prijzenkast. De Scudetto’s die daarin opgesteld staan zijn bijna allemaal meer dan een eeuw oud. Genoa is een vechtploeg dat ieder jaar moet vrezen voor de rode lantaarn.

Het bouwen aan een competitief elftal is de visie op de lange termijn maar is lastig te bewerkstelligen in de huidige transfermarkt. Spelers met potentie worden al snel overgenomen door andere ploegen. Voor sommige Eredivisie-spelers is Genoa een mooie club om zich verder te ontwikkelen. Hierom is er geregeld Nederlandse of ex-Eredivisie inbreng in de ploeg te zien.

Het ontstaan van Genoa

Zo’n kleine 50 kilometer ten zuidwesten van Milaan ligt de stad Genua. In 1893 richten een aantal Engelsen de Genoa Cricket & Athletic club op. De witte clubkleur keert terug naar de Engelse vlag. Op deze manier waren de Engelsen in Italië vertegenwoordigd.

Italianen waren aanvankelijk niet welkom bij de club. Net als andere voetbalclubs uit deze tijd focuste de club zich aanvankelijk alleen op het beoefenen van cricket. In 1896 kwam James Richardson Spensley bij de club. Hij creëerde naast een cricketteam ook een voetbalelftal. De Engelsen die voetbalden bij Genoa waren echter geen vedettes op het veld en dus werden er, uit sportieve noodzaak, ook Italianen toegelaten om het spelniveau op te krikken.

In 1898 werd de Federazione Italiana Giuoco Calcio (FIGC) opgericht, door de nationale voetbalbond kreeg de sport in het Zuid-Europese land een flinke impuls. Zo kwam er ook een landskampioenschap. In 1898 deden er welgeteld vier teams aan mee, waaronder Genoa. Het kampioenschap werd in één dag uitgespeeld. Door in de eerste wedstrijd van Ginnastica Torino te winnen stond Genoa in de finale. Daar stond Internazionale Torino op het programma, door 2-1 te winnen na verlenging was de eerste Scudetto voor Genoa. Ook één seizoen later won Genoa de competitie waaraan toen zes clubs deelnamen.

Begin 20e eeuw

In 1900 werd de competitie veranderd naar een regionale competitie, Genoa kwalificeerde zich rechtstreeks voor de finale die het met 1-3 na verlenging won van FC Torinese. In 1901 staat Genoa voor de vierde maal op rij in de finale maar dit keer gaat het voor het eerst mis. De Milanese Cricket & Football Club troeft Genoa Cricket & Football Club af met 1-0.

Ook in 1902 blijkt staat Genoa tegenover het huidige AC Milan maar nu wint Genoa met 2-0. Juventus is één jaar later het slachtoffer, met 3-0 wordt de ploeg uit Turijn verslagen, één jaar later wederom met 1-0. Zes titels in de eerste zeven jaar van het Italiaanse kampioenschap waren Genoa ten dele gevallen. In 1905 gebeurt er iets bijzonders. Genoa verliest in het tweeluik met rivaal en stadgenoot Andrea Doria de kwalificatie om in de finaleronde terecht te komen. Hierdoor is de finale-hegemonie van Genoa doorbroken.

In 1908 verbood de FIGC het om te spelen met buitenlandse spelers. Dit was voor het Engelse Genoa een zware regelgeving en dus besloot de club niet mee te doen aan het kampioenschap evenals het internationaal georiënteerde Torino en Milan. Genoa liet in 1911 een nieuw stadion bouwen dat plaats bood aan 25.000 toeschouwers. Ook het stadion liet de Britse invloeden uit begin 20e eeuw goed zien.

Interbellum

De Eerste Wereldoorlog liet flinke sporen achter bij Genoa. Veel spelers lieten het leven waaronder James Richardson Spensley, de Engelsman die Genoa het voetbalspel liet spelen. Anders dan verwacht ging het na-oorlogse seizoen heel goed. De finaleronde werd behaald. Voor de titel kwamen ze echter wel tekort.

In 1922 stond Genoa wederom in de finale maar verloren ze van Pro Vercelli. Eén seizoen later flikt Genoa het kunstje wel en winnen ze de finale van Lazio dat met 6-1 over twee wedstrijden wordt verslagen. Ook in 1924 gaat het goed met Genoa. Ze winnen de regionale groepsfase en treden daardoor aan in de knockout-fase.

Ook in de knockout fase weet Genoa zich door te knokken naar de finale. De Zuid-Italiaanse club U.S. Savoia is de tegenstander. Savoia, gelegen in Torre Annunziata, een kustplaatsje onder de rook van Napels, staat tegenover de regerend landskampioen. Genoa weet de titel te prolongeren en wint haar negende landstitel uit de geschiedenis.

Van landskampioen naar degradatiekandidaat

Het fascistische bewind van Benito Mussolini verplicht teams te Italianiseren. Internationaal georiënteerde ploegen verkeren in zwaar weer door de nieuwe regels. Genoa CFC was een Britse naam en moest daarom haar clubnaam veranderen in Genova 1893 Circolo del Calcio dat Italiaanser klinkt. Genova neemt deel aan de Mitropacup in 1929 (de voorganger van de UEFA Europacup).

In datzelfde seizoen begint het nieuwe Italiaanse competitieformat om de landskampioen aan te wijzen. De Serie A, waarin Genova in het eerste seizoen op twee punten achter Ambrosiana (Inter Milaan) vice kampioen wordt. In 1929 en 1930 staat Genova in de kwartfinale van de Mitropacup tegenover Rapid Wien die tweemaal te sterk voor de Italianen zijn.

Langzaam glijdt Genova af. In 1931 eindigen ze vierde, in ‘32 elfde, in ‘33 achtste en in 1934 staat Genova na 34 speelrondes op de zeventiende positie. Directe degradatie naar de Serie B volgt. Genova weet zich wel direct weer te promoveren naar de Serie A waar ze zich op een gedeeld achtste plaats weten te handhaven.

In 1937 neemt Genova wederom deel aan de Mitropacup en na Gradanski Zagreb te hebben verslagen is de kwartfinale wederom het eindstation. Ook ditmaal is er een club uit Wenen te sterk, Admira Wien wint het tweeluik. Genova weet zich eind jaren ‘30 weer te mengen met de topteams en eindigt meermaals in de top 5.

Schommelingen en recente gebeurtenissen

De Tweede Wereldoorlog liet ook voor Genova diepe sporen achter. Nadat de oorlog en het bewind van Mussolini geëindigd waren keerde de club weer terug naar de oude naam Genoa. Andrea Doria en Sampierdarenese gingen samen onder de naam Sampdoria Genua en er was een nieuwe stadsderby ontstaan in de Serie A. Genoa raakte een middenmoter en eindigde in 1950 op de laatste plaats met 27 punten.

Ook AS Roma degradeerde dit seizoen waardoor de strijd in de Serie B erg sterk was. Roma promoveerde rechtstreeks daar waar Genoa op de zesde plek bleef steken. In 1953 werd Genoa kampioen waardoor ze weer terug konden keren naar de Serie A. In de Serie A bleef Genoa, in de jaren die volgden, een ploeg die moest strijden om in het linker rijtje te komen. In 1960 en in 1965 degradeerde Genoa naar de Serie B.

In 1965 lukte het Genoa niet om direct terug te klimmen naar de Serie A. In 1970 degradeerde Genoa vanaf de 20e positie naar de Serie C. Daar werd Genoa kampioen en twee jaar later werden ze kampioen van de Serie B. De wisselingen tussen de twee hoofdcompetitie duurde voort in de jaren ‘80, ‘90 en de ‘00s. In 2004-05 spelen ze in de Serie B en is er het grote omkoopschandaal in het Italiaanse voetbal. Genoa stond eerste maar werd teruggezet naar de 22e positie waardoor ze degradeerde naar de Serie C.

Genoa knokt zich via twee seizoenen rechtstreeks terug naar de Serie A. Nu weten ze een langere tijd in deze competitie te blijven en te bouwen aan een aardig team dat zo nu en dan het linker rijtje behaalt. Echter kijkt degradatie soms ook om de hoek. Het is ieder seizoen overleven voor Genoa, echter staat er wel altijd een erg leuk team op de mat.

Spelers

Genoa kent veel spelers die voor de ploeg hebben gespeeld. Gennaro Ruotolo heeft de meeste wedstrijden gespeeld voor de ploeg. Met 444 wedstrijden verspreid over 14 jaar mag de middenvelder zich recordhouder noemen.

Verdediger Becattini speelde 425 duels voor de Rossoblu en Vicento Torrente is het derde lid in de club van 400. Levratto is het meest trefzeker voor Genoa geweest. Hij scoorde 84 keer in 188 wedstrijden. Dit deed de middenvelder tussen 1925 en 1933.

John van ‘t Schip is de meest bekende Nederlander in Genua. In vier jaar speelde de middenvelder 107 wedstrijden waarin hij elf keer tot scoren kwam. Jan Peters, Marciano Vink, Milan Beelenkamp, Moens en Louhenapessy zijn andere Nederlanders bij de club.

Andere bekende oud-spelers zijn Luca Antonelli, Mattia Destro, Branco, Matteo Ferrari, Luca Toni, Nenad Tomovic, Michael Goossens, Sime Vrsaljko, Maxime Lestienne, Hernan Crespo, Andreas Granqvist, Giovanni Simeone en Lasse Schöne.

Faq