De strijd tussen de twee grootste voetbalclubs ter wereld vindt plaats in één competitie. De Spanjaarden hebben gezamenlijk de meeste Europese bekers in handen en kunnen zich op clubniveau dus de sterkste competitie van Europa noemen.

Real Madrid werd uitgeroepen tot de beste voetbalclub van de 20e eeuw. De Madrilenen verkregen 42% van de stemmen. Barcelona eindigde vierde op deze FIFA lijst. De grootste vedettes ooit speelde in La Liga. De underdogs kunnen verrassen en de middenmoot van de competitie is altijd ultiem spannend. Kortom is dit een mooie competitie om een gokje op te wagen. 

Het ontstaan van La Liga

Het voetbal werd eind 19e begin 20e eeuw verspreid door de Britten. In de Spaanse kust streken kwamen er zo veel voetbalclubs en ook in het binnenland werd er al gauw gevoetbald. Vaak werden toernooitjes gespeeld binnen steden verbanden of werd er regionaal iets georganiseerd.

De RFEF ging in 1928 akkoord met een plan van José María Acha, de directeur van Club de Getxo, om een nationale voetbalcompetitie op te starten. Barcelona, Real Madrid, Athletic Club, Real Sociedad, Arenas Club de Getxo, en Real Unión mochten deelnemen aangezien ze de Copa del Rey eerder hadden gewonnen. Atlético, Espanyol, en Racing de Santander vormden de rest van de competitie. Deze 10 teams zaten in de competitie.

De club die als laatste eindigde degradeerde naar de Segunda División A. Real Madrid, Barcelona en Athletic Club de Bilbao zijn de enige drie clubs die nog nooit gedegradeerd zijn. Het eerste seizoen werd gewonnen door FC Barcelona. De Catalanen behaalde in 18 wedstrijden 25 punten. Elf wedstrijden werden gewonnen (waarvoor twee punten werden uitgedeelt), drie wedstrijden werden gelijk gespeeld en 4 wedstrijden verloor Barca. Real Madrid eindigde op twee punten achter Barcelona. Racing Club de Santander degradeerde. 

Dominerende teams

In de jaren ‘30 was het Athletic de Bilbao die de Primera Division domineerde. Ze wonnen de titel tussen 1930 en 1936 vier maal. Real Madrid won in ‘32 en ‘33 de overige twee titels en in deze seizoenen werd Athletic tweede.

In 1936/37 werd de competitie in verband met de Spaanse burgeroorlog anders georganiseerd, dit duurde tot 1940. De Spaanse burgeroorlog heeft flinke schade nagelaten. Veel stadions werden gebombardeerd tijdens de oorlog en spelers lieten het leven. Iedere Spaanse ploeg heeft een eigen verhaal over de oorlog. 

In de jaren ‘40 werd het Spaanse land weer opgebouwd evenals het voetbal. Atlético Madrid verloor tijdens de burgeroorlog veel spelers en moest daardoor noodgedwongen samengaan met Aviacion Nacional, de luchtvaart-voetbalploeg uit Zaragoza. Atlético Aviación mocht meedoen aan de Primera Division omdat het stadion van Real Oviedo onbespeelbaar was door de oorlog. Ze wonnen in 1940 en 1941 het landskampioenschap. De rest van de jaren ‘40 zijn voor Valencia en Barcelona. Valencia wint drie kampioenschappen evenals de Catalanen. Athletic Bilbao wint in 1943 hun vijfde kampioenschap. In ‘50 en ‘51 is Atlético Madrid wederom kampioen. 

Madrid y nada más!

Hala Madrid y nada más! is het clublied van Real Madrid. Het betekent vrij vertaald; “Madrid en niets meer/anders” In de jaren ‘60 was dit vrij letterlijk het geval. In 1960/61 won Real Madrid haar zevende titel, achtereenvolgens werd in ‘62, ‘63, ‘64 en ‘65 door Los Blancos de titel gewonnen. Atlético werd drie seizoenen tweede.

In 1966 werd Atlético kampioen en Real Madrid tweede. In ‘67, ‘68 en ‘69 werd Real weer kampioen en eindigde Los Rojiblancos tweemaal als runner up. En in 1970 eindigde Atlético weer als kampioen en was Real Madrid runner up. De complete jaren ‘60 zijn dus gewonnen door een team uit Madrid.

Ook in de jaren ‘70 is de dominantie van de beide Madrileense ploegen groot, Valencia in 1971 en Barcelona in 1974 wisten deze hegemonie te doorbreken. In 1980 had Real Madrid al 20 landstitels verzameld. 

Barca vecht mee

Ook Barcelona vecht inmiddels mee en weet af en toe de dominantie van Real Madrid te doorbreken. In 1985 is de tiende titel in de geschiedenis van de Catalaanse club voor hen. In de jaren ‘90 zijn de rollen omgedraaid. Onder leiding van Johan Cruijff worden titels aaneen gereigd. In  ‘91, ‘92, ‘93 en ‘94 wint Barcelona de titel evenals in ‘97 en ‘98. Spelers als Koeman, Romário, Laudrup, Stoichkov en Pep Guardiola zorgen voor het mondiaal geliefde totaalvoetbal.

Europees leverde dit ook successen op met de Europacup 1 in ‘92 en de UEFA Supercup. Ook de Copa werd geregeld door de Catalanen gewonnen. In 1990, 1997 en 1998 wint Barcelona de Copa. Johan Cruijff liet een verbluffende staat van dienst achter. Zowel als speler als trainer heeft de eeuwige nummer 14 de Catalanen in hun eigen kunnen doen geloven. Het totaalvoetbal en offensief spel is het handelsmerk van Barcelona geworden en na zijn vertrek kon Barca verder bouwen.

Spelers als Ronaldinho, Zlatan Ibrahimovic, Eto’O, Xavi, Iniesta en Messi passeren de revue en Barcelona vecht vanaf heden ieder seizoen mee om de prijzen. 

De grote drie

In de 21e eeuw is voetbal tevens business en marketing. Clubs met geld hebben de macht. Barcelona en Real Madrid begrijpen de voetbalmarketing als geen ander en hebben onder andere hierdoor een gigantische spaarpot. Spelers worden op hele jonge leeftijd over de hele wereld gescout en krijgen een contract aangeboden bij deze teams.

Jonge talenten worden later getransfereerd naar andere clubs voor mooie bedragen of stromen door naar het eerste team. Neem bijvoorbeeld Lionel Messi, Xavi of Iniesta. Deze spelers zijn jong gescout en hebben de jeugdopleiding van Barcelona doorlopen.

De jeugdopleiding van Real Madrid heeft de naam La Fabrica, de fabriek. Real Madrid heeft gigantisch veel talenten gecreëerd in deze Fabrica. Neem bijvoorbeeld Iker Casillas, Raul Gonzalez, Guti, Juan Mata, Parejo, Carvajal, Nacho Fernández, Lucas Vazquez, Alvaro Morata en Pablo Sarabia. Naast Barça en Real Madrid is er nog een derde Spaanse reus; Atlético Madrid.

De tweede ploeg van Madrid heeft weliswaar een veel kleiner budget dan Real en Barça, respectievelijk 349 miljoen tegenover 671 en 641 miljoen in 2019, maar weet altijd een goed elftal op te stellen. Atlético is meer een volksclub tegenover de twee europese grootmachten. Los Rojiblancos speelden tot voor kort in een van de meest karakteristieke voetbalstadions van Europa, Estadio Vicente Calderon. Het piepte en het kraakte als het ging waaien of als er gescoord werd.

Het publiek bestond uit families die al jarenlang ‘socios’ van de club waren en hun eigen broodje in de rust opaten. Een heel andere sfeer dan de toeristische attractie in Bernabeu en Camp Nou. Atlético was Spaanser, Madrileenser maar ook minder succesvol. Echter heeft Atlético zich opgewerkt tot een vaste vechter. In het seizoen gaat het kampioenschap en de Copa Del Rey bijna altijd tussen deze drie grootmachten. 

Spaans voetbal

Het Spaanse voetbal is altijd spannend. De derby’s zijn er intens, het temperament stroomt door de aderen en de voetbalcultuur is prachtig en tijdloos.

Als voorbeeld El Clasico, dit wordt mondiaal door miljoenen mensen bekeken. Vanuit alle uithoeken van de wereld wordt deze derby aanschouwd. Het is vergelijkbaar met de Super Bowl of de Indy 500. Een derby tussen Atlético en Real Madrid staat véél minder in de mondiale spotlights maar is een ontmoeting tussen ploegen met veel meer rivaliteit.

De Barcelonese wedstrijd tussen FC Barca en Espanyol is een prachtige derby met veel politieke geschiedenis. Voor de meest beladen wedstrijd in Spanje moet je naar Andalusië waar Sevilla en Real Betis tegen elkaar spelen. Kortom heeft het Spaanse voetbal prachtige wedstrijden te bieden. Daarnaast spelen fantastische spelers in de Spaanse competitie waardoor het niveau iedere partij hoog ligt. 

Spelers

Bijna alle mondiale voetbalsterren hebben in de Spaanse competitie gespeeld. Denk hierbij aan Johan Cruijff, Maradona, Messi, Zidane, Ronaldo, Cristiano Ronaldo, Alfredo Di Stefano, Hugo Sanchez, Rivaldo, Ronaldinho, Laudrup en Raul worden vaak in deze lijsten vermeld.

Of Maradona, Pelé, Cruijff, Ronaldo of Messi de G.O.A.T. (greatest of all time) is, uit deze namen heeft alleen Pelé niet in Spanje gespeeld, hij speelde overigens überhaupt niet in Europa.

Veel Nederlanders hebben ook de stap gemaakt naar de Zuid-Europese competitie. Onder andere; Faas Wilkes, Dick van Dijk, Johan Neeskens, Johnny Rep, John Metgod, Rijkaard, Ronald Koeman, Witschge, Jordi Cruijff, Seedorf, Roy Makaay, Reiziger, Ruud Hesp, Kluivert, Boudewijn Zenden, Winston Bogarde, Phillip Cocu, Jerrel Hasselbaink, de gebroeders De Boer, Overmars, Bruggink, Davids, van Bronckhorst, van Bommel, van Nistelrooij, Robben, Sneijder, vd Vaart, Huntelaar, de Guzman, Afellay, Maduro, Cillessen, Luuk de Jong, Promes, Frenkie de Jong. 

Faq voor wedden op La Liga